104 document(en) met "de Fabre" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Waarom het belangrijk was te kijken en... • 1 februari 1994
de laatste editie in 1993 viel op dat, op Jan Fabre na, echt 'grote' namen nagenoeg totaal ontbraken...Rudi Laermans gaat in op de vraag naar de verhouding tussen de populaire voorstellingen van het lichaam in de media en de wijze waarop daar in dansvoorstellingen mee omgesprongen wordt...Peter De Jonge gaat in op het publikatieproject dat in de rand van Klapstuk '93 ontstaan is, De dans verschriftelijkt, en maakt ook enkele bedenkingen bij de voorstellingen waaraan enkele van deze

Kunnen jonge artiesten geholpen worden?: Dossier: de... • 1 april 1994
zich in het Vlaamse theater een nieuwe generatie aan: Jan Fabre, Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Lauwers, de kunstencentra, et cetera...De nieuwkomers houden zich ver van de gevestigden uit een soort wrok, terwijl de gevestigden angstvallig aan hun positie vasthouden, met de hete adem van de jonge turken in de nek...Guy Cassiers: Dat is ook de manier waarop een Hugo De Greef destijds stond tegenover mensen als Anne-Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre, Jan Lauwers... Hugo keek rond wat er gebeurde

Vandekeybus zorgt voor karnaval : "Mountains made... • 30 mei 1994
Deze en latere filmfragmenten brengen de grote beeldende tema's van de voorstelling samen: een blinde hond en de blinde danser suggereren onzekerheid en angst, de woestijn suggereert verlatenheid...De sublieme terreur van Fabre ontbreekt...Het uitdagende van de losgeslagen monsters van Fabre is getemperd bij Vandekeybus

Jan Fabre worstelt niet ballet : Nieuwe... • 14 februari 1995
De centrale figuur van de lijmstokman bij voorbeeld vind je ook in het zelfportret van Jan Fabre in het Stedelijk Museum...Net als in zijn vorige koreografieën is de bewegingstaal van Quando la terra... onmiskenbaar klassiek, maar de operaties die Fabre erop uitvoert in snelheid, kompositie en verdeling over de scène...De beelden die hier en daar gerecycleerd werden uit vroeger werk van Fabre, zoals de verschijning van Vanrunxt of de harnassen, zijn niet echt geïntegreerd

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
Enerzijds onderstreept ze de samenhang tussen de drie werken: het zijn drie blikken op hetzelfde, op zich besloten, half-mytische universum van Jan Fabre...De ijzeren wetmatigheid van de opvolging dag-nacht-dag als voor- en achterkant ervan, de terugkerende figuren van de gepantserde ridder en de insekten, de duivel, het stervende paard, en vooral de...Als geen ander weet Fabre de spanning tastbaar te maken tussen de klassieke bewegingstaal en de dansers die zich ermee meten

Bronkhorst en Jongewaard buiten beperkingen mooi uit • 24 mei 1995
Later, in drie duetten op muziek van Satie, lijken ze helemaal verzonken in de aanblik van een andere danser, alsof het publiek er niet meer is. Op de muziek van Glenn Branca lijken de vrouwen dan...Bij de vrouwen is er de koketterie van Adrijana Barbaric, de ondeugende sensualiteit van Paula Vasconcelos, de gespierde energie van een schitterende Pink Niessen (die de eigen dansstijl van...Het spel van verleiding en vermomming tussen de dansers onderling en tussen dansers en kijkers; de kracht en de lichte potsierlijkheid, de kwetsbaarheid van degene die verleidt; het moment waarop de

Allerminst een doodnormale vrouw • 23 september 1995
Geen "teater zoals te voorzien en te verwachten was" dus, maar teater dat grenzen negeert, niet alleen de grenzen van de burgerlijke kategorieën, maar ook de andere...Het geheim van de voorstelling zit, denk ik, in de overduidelijke, zelfs overtrokken teatraliteit, waarmee zij de rol speelt van de heks die zich verschuilt achter het grijze muisje, de doodnormale...Maar de overgave van Deceukelier keert dat om: haar betrokkenheid op deze op het eerste gezicht onzinnige woorden doet je begrijpen dat de ervaringen waar ze het over wil hebben, zich aan de andere

Klapstuk verkent grenzen van dans: Leuvens festival... • 7 oktober 1995
Klapstuk verkent de grenzen van de dans en kijkt toe hoe de traditie inwerkt op de nieuwste lichting koreografen...Als je naar recent werk van Fabre, De Keersmaeker, Annamirl Van der Pluym of Alexander Baervoets kijkt, zie je dat het zich niet meer laat analyseren vanuit criteria van de jaren tachtig...Er is de jongste jaren een nieuwe consensus gegroeid, net zoals in de poëzie de experimenten van de Vijftigers helemaal niet meer schokkend overkomen, maar gewoon verwerkt zijn

Jan Fabre viert uitzinnig karnaval: "Universal Copyrights... • 27 oktober 1995
Fabre trekt de waanzin van zijn figuren konsekwent door in de hele opbouw van de voorstelling: net zoals in Da un'altra faccia del tempo zijn na de moordpartij alle gebruikelijke grenzen en konventies...Nostradamus Fabre ging te rade bij de teksten van de esoterische ziener Nostradamus...Deze voorstelling steunt niet op die spanning van weleer, maar op de suggestieve kracht van de "taferelen" die Fabre ensceneert

Tekst en spel lopen elkaar voor de... • 14 mei 1996
De tekst zou zelfs te interpreteren zijn als de neerslag van gedeelde belevenissen van Fabre en Van Overmeir...Vaak ontstaat een krachtig beeld van de onmogelijke positie van de theaterkunstenaar, dat echter door de uitleggerigheid van de tekst onderuit gehaald wordt...Hij trad ook aan in de vorige Fabre, Universal Copyrights 1&9, maar was daar tot een soort autisme vervallen

Het Kritisch Theater Lexicon • 1 juni 1996
de marge kan hierbij vermeld worden dat het VTI ondertussen ook de uitgave verzorgt van invloedrijke manifesten uit de recente geschiedenis, zoals T68/De toekomst van het theater in Zuid-Nederland van...Aan de andere kant heb je vier portretten van kunstenaars als De Keersmaeker, Vandekeybus, Fabre en Vanrunxt die nog volop actief zijn en, misschien niet toevallig, in hoofdzaak in de danswereld te...nooit de grote publieke en kritische bijval van een Fabre of een De Keersmaeker kende

Laat de kunst nu maar een bolhoed... • 1 augustus 1996
Zelfs het groepje essays over De Braekeleer, Magritte én Fabre is op het eerste gezicht mysterieus: het zijn drie kunstenaars, dat wel, maar de band ertussen...? En waarom staat het slotessay - Overal...gezwollen wijze kenmerken en ervaringswijzen van de netwerkruimtes tot een homogene, onontkoombare nieuwe fase van de Geschiedenis, tot de Vijfde Acte'. Of nog, in het essay over De Braekeleer: 'Want hij...Verschaffel beweert niet dat het Sublieme niet bestaat, hij verwijst zelfs met de regelmaat van de klok naar de gedachte van Pascal dat de mens in het universum verloren is tussen het oneindig kleine

Mooi, maar met te korte beentjes :... • 7 november 1996
daar, uit de aard van de zaak zelf, moeilijk aan te verhelpen, over een kwestie die de geesten inzake dans danig verdeelt, met name de "eeuwige" tweestrijd tussen "ballet" en "dans", zou heel wat te...Sommige van die stukken zijn bijzonder lezenswaardig (zoals het essay van Rudi Laermans over het werk van Jan Fabre) of zelfs ontroerend (zoals het verslag van Rina Barbier over de moeilijke...de jaren tachtig (en ook niet voorkomen in het al vermelde essay over de jaren dertig). Terwijl er vrolijk voorbijgegaan wordt aan de dans bij onze directe buren, de Nederlanders, die dan toch Van Manen

De temperamenten van Jan Fabre • 29 januari 1997
samenwerkten, onder de titel De vier temperamenten, in deze veelbelovende reeks bijt de Nederlandse danseres Renée Copraij (32) de spits af met The very seat of honour...kregen eerst twee maanden 'Fabre-basis': allerlei improvisatie-opdrachten rond thema's die je ook in De macht der theaterlijke dwaasheden terugvindt...Oppervlakkig beschouwd zou je kunnen denken dat het extreme streven naar symmetrie en perfectie in de Danssecties iets onmenselijks heeft, dat de dansers enkel marionetten in de hand van de

Pak slaag uitgelokt maar niet gekregen • 5 februari 1997
very seat of honour" is niet gebouwd op de gebruikelijke spanning in Fabre-choreografiën tussen de strenge, onveranderlijke en onbuigzame wetten van het ballet en de eigen verschijning van de dansers...Een bijzonder detail, een fluwelen kussentje vlak boven haar achterwerk, dat onder de jurk wellicht haar rondingen moet doen uitkomen, vestigt nu de aandacht op het achterwerk -- "the very seat...De steelse, guitige of stereotiep uitdagende, of zelfs gewoon woeste blikken die ze de zaal inwerpt vertellen wat de danseres hier wil uitlokken; "spanking", een pak slaag op de billen, naar aloude

Fascinerende lichaamsbeelden in solo van Wim Vandekeybus... • 11 februari 1997
Vandekeybus leverde in de regie van Jan Fabre een verrassend sterke en overtuigende acteursprestatie bij het Kaaitheater...De vreemdste anatomische constellaties worden gegroepeerd volgens de lichaamsstelsels (zenuwen, skelet, spieren...). Het resultaat van dit proces is dat de verteller zich door dat fotograferen...de tekst duiken vele verwijzingen op naar Vandekeybus zelf, naar Fabre, naar de kunstenares Orlan en de verongelukte invalide schilder Rob Scholte

Hoe verbeelding dans wordt: Emio Greco met... • 27 februari 1997
De titel verwijst naar de relatie tussen het brein -- cervello -- en de beweging...Zoals hij bij Fabre al bewees, is Greco daar een meester in. De voorstelling opent met een verblindende lichtflits in het donker...De precisie van bewegen wordt een rechtstreeks uitvloeisel van de rijkdom van de dansende verbeelding

Een opbod aan solo's • 24 september 1997
Zo tonen wij de reeks van vier solo's die Jan Fabre maakte voor vier dansers die bij hem werk(t)en...De structuur van de voorstelling is zo als het ware een metafoor voor de structuur van het festival: een opbod aan solo's." "Belangrijk is wel dat we in dit festival ook de moderne dans niet als...De improvisatie staat tussen de Balanchine-voorstelling en de reeks nieuwe solo's in, ook weer als een wedstrijd tussen verschillende dansers, afkomstig van De Keersmaekers P.A.R.T.S

Marc Vanrunxt fascineert in al zijn poses • 9 oktober 1997
de solo voor Marc Vanrunxt zie je duidelijk dat Fabre zijn choreografie niet opbouwt los van de concrete danser waarmee hij werkt...Vanaf nu zie je de verschillende gedaantes waaronder we de danser Vanrunxt kennen de revue passeren...Het blijkt belangrijk, want het eindbeeld van de voorstelling is een pastiche van de sfinxachtige, hermafroditische afbeelding van Bowie zelf op de hoes van die plaat

Fabre tussen glitter en virtuoos ballet • 15 oktober 1997
Leuven -- Ik ben jaloers op elke zee, van Annamirl van der Pluym sluit de reeks solodansen Vier temperamenten van Jan Fabre tijdens Klapstuk 97 af...Fabre maakt hier dankbaar gebruik van een eigenschap van de danseres die je ook in haar eigen voorstellingen terugvindt...Plots doorbrekende klanken van baren die stukbreken op de kust, een hand die tussen de plooien van de stof verschijnt en wonderlijk snel en vlug getrippel doorbreken dit beeld